تقدیم به روح رئیس جمهورِ شهید حضرت آیت الله رئیسی :
ای دریغا شد خزان از نو ، بهار دیگری
ریخت از نخل ولایت برگ و بار دیگری
زنده شد یاد رجائی در دل ایران ما
تازه شد داغ غم خدمتگزار دیگری
از میان کوچه‌باغ دیدگان بی‌فروغ
رفت بر دوش ملائک رهگذار دیگری
رفت تا در سایه عرش خدا گیرد قرار
از میان بی‌قراران بی‌قرار دیگری
آنکه در خط ولایت ماند و تا پایان عمر
درنیامد از وفا در انحصار دیگری
پر کشید از این جهان با جمع همراهان خویش
تا نماید زندگانی در دیار دیگری
راه معراج ابد پیمود و رفت از بین ما
حق مداری ، جان نثاری ، غمگسار دیگری
آیت اللهِ رئیسی رفت و روی دوش ما
ماند از اندوه و ماتم کوله بار دیگری
آیت اللهِ رئیسی شد شهید و ای دریغ
رهبر فرزانه داد از دست یار دیگری
در شب میلاد خورشید هدایت شد روان
از کنار چشم ملت جویبار دیگری
خادم الخدّام سلطان خراسان کسب کرد
باز هم از دست مولا افتخار دیگری
گشت مهمان علی موسی الرضا در عرشِ حق
از میان خادمان آئینه دار دیگری
آیت الله رئیسی رفت و رفت از دست ما
باز هم خدمتگزارِ جان نثار دیگری
با شهادت این شهید عالِم عالی‌مقام
زد به لوح سینه نقش ماندگار دیگری
علی اکبر شجعان
ای رهبر داغدارمان آقا جان
محبوب تو رفت از میان آقا جان
فرمان عروج را اجابت کرد و
پیوست به جمع قدسیان آقا جان
پاداش جهادِ خدمتش را بگرفت
از دست خدای مهربان آقا جان
رفتند عزیزان شما خونین بال
همراه رئیسی از جهان آقا جان
تبریک وَ تسلیت در این روز عزیز
گوئیم به صاحب الزمان آقا جان
اشک غم فقدان رئیسِ جمهور
ریزیم زِ ابرِ دیدگان آقا جان
ما داغ دوبارۀ رجائی دیدیم
با گریه و اندوه و فغان آقا جان
پیچیده دوباره ناله ی محرومین
در بین زمین و آسمان آقا جان
لبریز غم است قلب ایران عزیز
کانون عزاست (وَرزَقان) آقا جان
هر چند که پر کشیده از عالم خاک
در عرش گرفته آشیان آقا جان
آتش زده است بر دلِ ملتِ ما
این داغ عظیم ِ ناگهان آقا جان
امروز دوباره ابرِ اندوه و عزا
زد بر سر خلق سایبان آقا جان
علی اکبرشجعان
گشته مهمان شهیدان ـ آیت اللهِ رئیسی
....... ـ ....... ـ .......
پیروِ پیرِ جماران ـ آیت اللهِ رئیسی
....... ـ ....... ـ .......
مظهر ایثار و عشق و کان فرهنگ و فضلیت
تابع فرمان رهبر خادم محبوب ملت
اختر تابان دین و مشعل سرخ حقیقت
بوده بهر مردم ما روز و شب مشغول خدمت
دستگیر مستمندان آیت اللهِ رئیسی
ماه در هر نیمه ی شب بوسه داده بر جبینش
ملک دلهای محبان جمله در زیر نگینش
جلوه کرده نور مهدی در نگاه واپسینش
گشته دلها داغدارش سینه ها گشته حزینش
دیده ها را کرده گریان ـ آیت اللهِ رئیسی
در شعاع نور تقوا کرده عمری زندگانی
در مقام خادمیّ و کسوت خدمتگزاری
وای من شمع وجودش مانده از پرتو فِشانی
« اِرجِعی » از حق شنید و پر کشید از دار فانی
شد به ربِّ خویش مهمان ـ آیت اللهِ رئیسی
نور عشق و علم و ایمان افتخار هر مسلمان
خادمِ بی ادعای مردم مظلوم ایران
یاور بیچارگان و حامی و یار ضعیفان
ایستاده با جهادش بر علیه رانتخواران
مثل کوهی پیش طوفان ـ آیت اللهِ رئیسی
کرده است از چشمۀ دین باغ جان را آبیاری
شد رواق دیدۀ ما از غمش آئینه کاری
از فراقش گشته دلها گرم آه و سوگواری
داغ او با همرهانش کرده اشک از دیده جاری
خادم شاه خراسان آیت اللهِ رئیسی
آنکه با اندوه مردم داشت با جان آشنائی
روز و شب در فکر ملت بود با مشکل گشائی
پر کشید و زد به دلها مُهر اندوه و جدائی
با شهادت کرده تازه داغ هجران « رجائی »
پر زده تا عرشِ رحمان ـ آیت اللهِ رئیسی
علی اکبر شجعان
تقدیم به روح زلال وزیر خارجه شجاع و بصیر شهید والامقام دکتر حسین امیر عبداللهیان :
باز آتش به باغ می بینیم
داغ ها روی داغ می بینیم
سینه ها گشته بحر طوفانی
دیده ها گشته ابر بارانی
درد داریم و بی معالجه ایم
داغدار وزیر خارجه ایم
داغدار وزیرِ خوش نامی
در طرازِ نظامِ اسلامی
آن که با فخر و با سرافرازی
در تنش داشت زخم جانبازی
متقی بود اگر سیاسی بود
مرد میدان دیپلماسی بود
با سلیمانی انس دیرین داشت
بر کف خویش جان شیرین داشت
بود در ارتباطِ با دنیا
دیپلماتی بصیر و با تقوا
با درایت ره سفر پیمود
گرهِ از کار مملکت بگشود
شال ایثار بر کمر پیچید
ساک رفتن سوی خطر پیچید
تا زَنَد بر سرِ بُتِ تحریم
چون تبر شد به دست ابراهیم
دیپلماسی او به آسانی
حفظ کرد اقتدار ایرانی
دست پر دائم از سفر آورد
عمر تحریم ها به سر آورد
در تمام جهان به هر عنوان
کرد روشن مواضع ایران
بعد طوفان سرخِ اَلاقصی
روز و شب با غمی توان فرسا
با خودش برد داغ سنگین را
شرح مظلومی فلسطین را
در جهانِ زِ هر جهت تعطیل
کرد افشای ظلم اسرائیل
تا کند اهل ظلم را محکوم
گشت پژواکِ نالۀ مظلوم
این وزیر شجاع کارآمد
که به دامان دین به بار آمد
بعد عمری جهاد و جانبازی
آخرالامر با سرافرازی
در رکاب رئیس جمهوری
بر دل ما زد آتش دوری
«یاعلی» گفت و پر کشید از خاک
آشیانه گرفت در افلاک
چون مدال شهادتش دادند
اجر و پاداش خدمتش دادند
این گل لالۀ حسینی خو
روز میلاد ضامن آهو
از زمین پر زد و هوائی شد
یا رضا گفت و کربلائی شد ...
علی اکبر شجعان